شهید علی جعفری آلام فرزند رمضانعلی در مورخه  4 شهریورماه سال 1349 در شهر بهار استان همدان دیده به جهان گشود و پس از حضور در جبهه های حق علیه باطل در مورخه 12 بهمن ماه سال 1366 در ماووت شربت شهادت را نوشید وجان خود را نثار اسلام , امام و این سرزمین نمود...

قسمتی وصیت نامه این شهید بزرگوار

    بار خدایا توشاهدی که آه مظلومان به عرش رسیده درعالم ظلم بیداد میکند ودر هر گوشه واطراف زمین ستمگری برعده ای بی توان ستم روا میدارد.وآه آنان فریاد رس میخواهد وشاهدی که با آگاهی وبینش کامل قدم در طریق پویش این راه گذاشته ام وبه نبردگاه حق علیه باطل آمده ام تا آنچه در توانم دارم برای احیاء واعتلای حق بکار بندم وجانانه ومشتاقانه جان خویش تقدیم حضرت حق کنم تا شاید با نثار خون پیکر انقلاب درختش را آبیاری کنم وچون عاشق چنین وصال به معبود هستم به آرزویم برسم...پس خدایا مرا یاری ده که وجودم را برای انجام تکالیف به کار بندم ودر آخر به من منت بگذار وجانم بستان ومرا لایق مهمانی خودت گردان... الهی غم یاران از دست رفته ام در وجودم زبانه میکند بسان پیاله ای لبریز میگردد وطغیان میکند... ای خالق من چقدر عاشق وشیفته آنم که با جان دادن در راه رضایت تو در جمع یارانم بروم واز این اندوه وفراق به در آیم.

هفته دفاع مقدس مبارک باد

منبع:... در انتظار یار

... زندگی زیباست اما شهادت زیباتر

باشـگاه کشـتی بودیم که یکی از بچـه ها به ابــراهیم گفـت :
ابرام جـون! تیـپ و هیکلـت خیلی جالـب شـــده. توی راه که می اومـدی دوتا دختـر پشـت سرت بـودن و مرتـب از تو حـرف میـزدند.
بعد ادامه داد : شلــوار و پیرهن شیـک که پوشـیدی، ساک ورزشی هم که دسـت گرفتی ، کاملاً معلومه ورزشکاری!
ابراهیم خیلی نارحت شد. رفت توی فکر. اصلاً تـوقع چنیـن چیزی را نداشـت.
جلسـه بعد که ابراهـیم را دیـدم خـنده ام گرفته ؛ پیراهن بلنــد پوشیده بود و شلوار گشـاد! به جای سـاک ورزشی هم کیسـه پلاسـتیکی دست گـرفته بـود.
تیپش به هر آدمی می خورد غیر از کـشتی گیر.
بچه ها میگفتــند : تو دیگه چه جـور آدمی هسـتی! ما باشگـاه میایم تا هیکـل ورزشـکاری پیدا کنـیم. بعد هم لباس تنـگ بپوشـیم. اما تو با این هیکل قشـنگ و رو فرم،آخه این چه لباس هائیه که میپوشی؟!
ابراهیم به این حــرف ها اهمیت نمی داد و به بچه ها توصیه می کرد: ورزش اگه برای خدا باشه، عبادته؛ به هر نیت دیگه ای باشه ، فقط ضرره.

منبع : کتــاب سـلام بر ابراهیـم – ص 41

"امام علی(ع) می فرمایند:زکات زیبایی،عفت و پاکدامنی است."

مهدی جان ! 

گر بیایی کویر خسته  شب

گلشن مهر و نور می گردد

گر بیایی به زیر پای طلوع

چاه ، راهِ  عبور  می گردد

گر بیـایی  سـتارگان  سحر

در نگاه تو رنگ می بازند

گـر  بیـایی کـبـوتـران  امـید

لانه ها را دوباره می سازند

آری ای صبح مهربانِ امید

مشـعـل  دلـفـروز  زیبـایـی

روحِ شعرِ ستاره و دریا

کعبه قـلب های شـیدایی

تو بیـا تا زِ پرتـوی رویت

شب تاریک ما سحر گردد

ورنه اِی مهرِ مهربان ، مهدی

بی تو هر لحظه تیره تر گـردد.

خون شهید هدر نمیرود ،  

خون شهید نمی ریزد ،

خون شهید هر قطره اش تبدیل به صد ها قطره

و هزاران قطره بلکه به دریایی از خون می شود

و در پیکر اجتماع وارد می شود .

« شهید مطهری »

« یا حق »

امام:

من به خال لبت اى دوست گرفتار شدم

چشم بیمار تو را دیدم و بیمار شدم

 آقا:

تو که خود خال لبی از چه گرفتار شدی

تو طبیب همه ای از چه تو بیمار شدی

 امام:

فارغ از خود شدم و کوس اناالحق بزدم

همچو منصور خریدار سرِ دار شدم

 آقا:شهره ی بازار+خرقه پی

تو که فارغ شده بودی ز همه کون و مکان

دار منصور بریدی همه تن دار شدی

 امام:

غم دلدار فکنده است به جانم، شررى

که به جان آمدم و شهره ی بازار شدم

 آقا:

عشق معشوق و غم دوست بزد بر تو شرر

ای که در قول و عمل شهره ی بازار شدی

 امام:

درِ میخانه گشایید به رویم، شب و روز

که من از مسجد و از مدرسه، بیزار شدم

 آقا:

مسجد و مدرسه را روح و روان بخشیدی

وه که بر مسجدیان نقطه پرگار شدی

 امام:

جامه زهد و ریا کَندم و بر تن کردم

خرقه پیر خراباتى و هشیار شدم

 آقا:

خرقه پیر خراباتی ما سیره توست

امت از گفته در بار تو هشیار شدی

 امام:

واعظ شهر که از پند خود آزارم داد

از دم رند می آلوده مددکار شدم

 آقا:

واعظ شهر همه عمر بزد لاف منی

دم عیسی مسیح از تو پدیدار شدی

  امام:

بگذارید که از بتکده یادى بکنم

من که با دستِ بت میکده، بیدار شدم

 آقا:

یادی از ما بنما ای شده آسوده ز غم

ببریدی ز همه خلق و به حق یار شدی

***

آقا جان ...

ما به قامت راستت عادت کرده ایم ؛

مراقب خودتان باشید .

برای سلامتی رهبر عزیزمون صلوات ...

« اللــــــــهم صــــــــل عــــــــلی محـــــــــمد و آل محـــــــــمد »

والسلام .

… چه قدر سخت است بغضی در گلو داشتن

وفواره ای از اشک در گلو نهفتن

وبه اجبار روزگار لبخندی بر چهره ی شکسته ام نهفتن

و آه سردی با سوز جانکاه کشیدن و قلبی از احساس در وجودم نهفتن.

نمی دانم چند روزی است سیب سرخی در دستم و نگاهم بر قالب عکس

چشمانم پر از لبخند زمان در انتظار ،

روحم پر امید در انتظار مهدی

مهدی زمان ،

هدایت کننده زمان و تجلی دهنده ی قلبهای در انزوا نشسته ی منتظران

بیا که نرگس باغچه مان در انتظارت خشکید

و منتظر دستان پر محبتت ، لحظه شماری می کند.

ســـلام خــــــــــداجـــــــونـــــــــم ...

خــــــــــــــــدایــــــــــــا مـــــــــــیدونــــــــم رو سیـــــــــاهمـــــــــ ؛

میــــــــــدونـــــــــم که گــــــناهــــکـــارمـــــــــ ؛

میـــــــــــــدونـــــــم کــــه کوچکمـــــــــــــ ؛

ولـــــــی خدایــــــــــــــــا تــــــــــــو بــــــــزرگــــــــــــــیـــــــــــــ ...

تو رحیـــــــــــــــــــــــــمی ...

تو رحمـــــــــــــــــــــــــــــــانی ....

تو ستـــــــــــــــــــــــار العیـــــــــــوبـــــــــــی ....

تــــــــــــــــــو هــــــــــــــــمه چــــــــــــی داریـــــــــــــ ؛

منــــــــــــم که چـــــیـــــــــزی نـــــــــدارمـــــــــــــ ؛

خدایـــــــــــــا ...

تــــو وقتـــــــــی دری رو میـــبــــــنـدیــــــــــ  ؛

دری بـــــــزرگــــــتـــــر رو بــاز میــــکنیـــــــــــــ ...

خـــــــداجــــــــونــــــــــم ؛

وقتــــــــــــــــی کــــــه همـــــــــــــه منـــــــــــو فــــــراموش کـــــردنــــــــــــــ ؛

تـــــــو منـــــــــــو فــــــــرامــــــــــوش نکنـــــــــــــــ ...

وقـتــــی همــــــــــه از من رو برگردوندنــــــــــ ؛

تــــــو از مــــــــن رو برنــگـردونــــــــــ ...

خــــــدایـــــــــــــــــا تـو بـــــــرام همـــــــــــــه چیــــــــــــزیــــــــ خودتــــــــــــو ازم نــــــگیــــــــــــــر.....

***

خــــــــدایــــــــــــــــا ؛

اگــــــر گـــــــــاهی مـــــن بدمـــــــــ یـــــــــــــــــــا خـــــــــوبــــــــ ؛

اگـــــــــر گــــــــــاهی مــــــن گـــــنـــــــــــــاه میـــــــکنمـــــــ یـــــــــــــــــــــــــــا نمیـــــــــــــکنـــــــــــمـــــــ ؛

اگـــــــــــــــر گــــــــــــاهی طیــــــــنتــــــــــم زشـــــــتــــــــــــ اســــــــــــت یــــــــــــــــــــــــا زیبـــــــــــــا ؛

اگـــــــــــــر گــــــــــــــاهی غمگینـــــــــمــــــــــ یـــــــــــــــــــــا شـــــــــــــاد ؛

اگــــــــــر گـــــــاهـــــــــــــــی تلخمـــــــــ یــــــــــــــــــــــــــا شیــــــریـــنــــــــــــــــ ؛

اگــــــــــــــــر گــــــــاهـــــــــــــی تـــو را میفهممـــــــــ یـــــــــــــــــــــا نمیفهممــــــــ ؛

اگـــــــر گــــــــــاهیـــــــــــــــــ ....

مــــهـــمــــــــــــ نیــــــــــــسـتـــــــــــــ ؛

چــــــــون مـــــــن فــــقــــط تــــــــــــو را دارمـــــــــــ ؛

مـــــــــــرا بــــــــــه حــــــــــال خــــــــــود وا مــــــــــــــــــــــــگذار ....

***

خـــدایـــــــــــــــــــــــــــــا...

وقتــــــــــایی دلــــــــــــــــم میگیرهــــــــــ ...

از ایــــــــن خوبیـــــــــاتـــــــــــــ ؛

آخه چقــــــــــدر مـــن گنـــــــــــــــاه کنمـــــــــ ؛

امـــا تـو بـــازم تـــوبـه منـــــــــــو میپزیـــــریــــــــــــ ؛

بــــازم منـــــــو دوستـــــــ داریـــــــــ ؛

آخـــه خـــــودت گفتی من تـــــــــــوبـه کننـــــدگــــــان رو دوستــــــــ دارمــــــ ؛

خـــــــدایـــــــــــــا منم تو رو دوس دارمـــــــــ ؛

به خاطـــــــر هتمیـــــن هـــــــرجـــــا بـــرمــ بـــــازمـــ دمــــ در تــــوامـــــــ...

راســتــــــش جـــــــایــی رو نــــدارمــــــــ ...

***

خـــــدایـــــــــا دلم تنگهــــــــــ ...

خـدایـــــــــــــــــا من بندتمـــــــــ ؛

بگــــــــذار زیاد بنـــــدگی اتـــــــــــ کنمــــــــــــ ...

خــــــدایـــــــــــــا لذت بنــــدگـی ات را از من نــــــگیــــــــــــر .........

سلام آقاجون....؛

خوبی؟؟؟؟؟؟؟؟؟

آقا جون تولدت مبارک...

خیلی دلم هواتو کرده بود

اما تو هم هوامو داشتی

نه تنها خودشما

بلکه خواهربزرگوارتم منو طلبید

من آرزوم بود

آزرو کــــــــه نــــــــــــــــــــــــــه، رؤیــــــام بود

شایدم یه خــــــــــواب شیــــــــرین ؛

زیارت خواهرت زیاد رفتم اما بازم معنویتش خیـــــــــــــــــلی زیـــــــــــاد بود ؛

اما این اولین باری بود که اومدم زیارتت ...

اولین باری که چشــــمام افتاد به گنــــــــــبد طــــــــــــــلـات ؛

به خودم گفتم  دیدی آخر منو طلبیدیــــــــــــ ؟

انقدر ازت خواستم که آخر نتونستی نطلبیــــــــــــ ؛

اونم موقعی که تولدت بود ؛

اما ... ؛

آقا جون میشه ... ؟ میشه بـــــــازم  بطلبی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

آخه بازم دلم هوای گنـبد طـــــلاتو کرده !!؟؟

آخه نمیشه گنبد طلا تو  دید و بی خیالــــش شد ....

منم با اینکه سه روزه از مشهد اومدم اما ... ؛

اما بازم میخوام بطلبی ...

آقاجـــــــــــــون میـــــشه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

همه میگن که اولین بار هر چی از تو بخوام میدی !!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟؟

من از تو خواستم که که بازم منو بطلبی ...

حداقل سالــــــــی دو بـــــــــــــار...

آقا جون خـــــــواهــش میــــــــــــکنم که بشـــــــــــــــــــــــه ....

خــــــــــــــواهش میـــــــــکنم ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!

آقا جون میدونم که بار گناهم اما ....!!!!!

اما تو ....

اما تو به بزرگـــــــــواری خودت منو ببــــــــــــخــــــــش ؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!!

خدا که تو رو دوس داره ؛ تو از خـــــــــــدا بخـــــــــواه که منو ببخشـــــــــــه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

میـــــــــدونم رو سیــــــــــاهم...

به خــــــــــــــدا شـــــــــــــرمنــــــــــده ام ...

آقـــــــــــــــــا جـــــــــــون میــــــــــشـــــــــــه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

آقا جــــــــــــون تــــــــــو رو به خــــــــدا بخـــــــــواه ...

زندگی زیباست اما شهادت از آن زیباتر ای شهید ای آنکه بر کرانه ازلی و ابدی وجود بر نشسته ای دستی برآر و ما قبرستان نشینان عادات سخیف را نیز از این منجلاب بیرون کش.. گمنامند همچون مادرشان......... ای شهید پوتین هام جامانده اند پلاکم را جا گذاشته ام در این دیار غربت آیا دستت را بلند می کنی که دستانم را در آغوش گرمت بگیری تا پیدا کنم جامانده گی ام را؟؟؟؟؟ اللهم الرزقنا شهادة فی

سبیلک..................